بهدلیل ایجاد بحران در وضعیت آبوهوای جهان، افزایش زبالهها و و نابودی جنگلها، حفاظت از محیط زیست به کار سختی تبدیل شده است؛ این چالشها حیات وحش جهان را نیز در معرض خطر دائمی انقراض جمعی قرار داده است. خوشبختانه بسیاری از افراد در تلاش هستند که جانوران را به مکانهای اصلی زندگی خود بازگردانند و از این طریق، مانع انقراض آنها شوند. در ادامه با حیواناتی آشنا خواهید شد که بهلطف این افراد از خطر انقراض در امان ماندهاند. (loveexploring)
گرگهای خاکستری؛ طعمه شکارچیان بیرحم
شش دهه طول کشید تا حافظان محیط زیست بتوانند «گرگهای خاکستری» را به خانه اصلیشان یعنی «پارک ملی یلواستون» (Yellowstone National Park) در آمریکا انتقال دهند. در دهه ۱۹۳۰ میلادی بسیاری از شکارچیان بیرحمانه این حیوانات را از بین بردند. بین سالهای ۱۹۹۵ و ۱۹۹۷ میلادی، ۳۱ قلاده گرگ خاکستری کانادایی به پارک ملی یلواستون منتقل شدند. یکی از رهبران گله در همان زمان شکار شد؛ اما تولههای او زنده ماندند و شجرهای را آغاز کردند که امروز بیشتر گرگهای پارک از آن تبار هستند.
عکاس: David Osborn / سایت shutterstock.com
چیتا؛ سریعترین حیوان خشکی جهان
«چیتا» یا یوزپلنگ، زمانی در سراسر شمال هند پراکنده بودند؛ اما حتی سریعترین حیوان خشکی جهان یعنی چیتا نیز نتوانست از تفنگ شکارچیان جان سالم به در ببرد. آخرین چیتاهای آسیایی در هند، در سال ۱۹۴۸ میلادی کشته شدند. هشت چیتا در سال ۲۰۲۲ میلادی از «نامیبیا» (Namibia) با هواپیما به «پارک ملی کونو» (Kuno National Park) در هند منتقل شدند. قرار است تعداد بیشتری چیتا نیز در آینده به این پارک انتقال داده شوند.
عکاس: slowmotiongli / سایت shutterstock.com
غزال عربی؛ بازگشت به خاورمیانه
در دهه ۱۹۶۰ میلادی، درحالیکه غزال یا «اوریکس عربی» (Arabian oryxes) در آستانه نابودی قرار داشت، ۹ اوریکس عربی از یمن، عربستان سعودی، کویت و «باغ وحش لندن» (London Zoo) به «باغ وحش فینیکس» (Phoenix Zoo) در آمریکا در «ایالت آریزونا» (Arizona) منتقل شدند. تا سال ۱۹۷۲ میلادی این گونه در طبیعت منقرض شده بود؛ اما اوریکس عربی در آریزونا رشد کرد و تعداد آن افزایش یافت. یک دهه بعد آنها در کشورهایی مثل عمان، عربستان سعودی، اردن و امارات متحده عربی در طبیعت رها شدند. (غزال عربی—mehrnews)
عکاس: Kertu / سایت shutterstock.com
کرکس ریشدار؛ حیوانات محافظ طبیعت
کاهش «کرکس ریشدار» (Bearded vulture) خلا بزرگی در اکوسیستم رشتهکوه آلپ ایجاد کرد. این پرندگان اجساد حیوانات را میخورند و از انتشار بسیاری از بیماریها جلوگیری میکنند. اواخر دهه ۱۹۸۰ میلادی برنامهای برای پرورش و رهاسازی کرکسهای ریشدار در کشورهای مختلفی مانند سوئیس، اتریش، ایتالیا و فرانسه اجرا شد. اگرچه پیشرفت این برنامه کند است، امروزه بهلطف این برنامه بیش از ۳۰۰ کرکس ریشدار در کوههای آلپ گشتزنی میکنند.
عکاس: Michal Ninger / سایت shutterstock.com
وشق اوراسیایی؛ حضور گربهسانی غایب در اروپای مرکزی
«وشق اوراسیایی» یا «سیاهگوش اوراسیایی» (Eurasian Lynx) نوعی گربهسان است که در طول تاریخ در اسکاتلند و استپهای آسیای مرکزی زندگی میکرد. اگرچه این حیوان بهعنوان حیوان در خطر انقراض شناخته نمیشود، حدود دو سده در اروپای مرکزی دیده نشده بود. از دهه ۱۹۷۰ میلادی این حیوان به کشورهای مختلفی مثل فرانسه، کرواسی، جمهوری چک، ایتالیا، آلمان و غیره برگشته است. این حیوان با شکار گوزنها، مانع چرای بیش از حد میشود و از این طریق نقش مهمی در حفاظت از محیط زیست ایفا میکند. (mehrnews— نوعی گربه سان)
عکاس: Vaclav Matous / سایت shutterstock.com
شیطان تاسمانی؛ حیوان کوچک و قوی
«شیطان تاسمانی» (Tasmanian devils) نوعی پستاندار محسوب میشوند که به خلقوخوی سرسخت، صداهای خراشدار و دندانهای نیش برجستهشان معروف است و میتواند لاشهها را در عرض چند دقیقه قطعه قطعه کند. تعداد این حیوان از دهه ۱۹۹۰ میلادی بهدلیل نوعی سرطان دهان مسری، ۹۰٪ کاهش یافت. در سال ۲۰۲۰ میلادی این حیوانات در یک پارک حیات وحش در شمال سیدنی رها شدند و با زاد و ولد تعدادشان افزایش یافته است. (نوعی پستاندار—کجارو)
عکاس: Curioso.Photography / سایت shutterstock.com
اسب شوالسکی؛ آخرین گونه اسب وحشی در دنیا
«اسب شوالسکی» (Przewalski’s horse)، اسبی قد کوتاه و تنومند است که یکی از آخرین گونههای اسب وحشی در جهان بهشمار میرود. در دهه ۱۹۶۰ میلادی، زمستانهای سخت و مراتع بیش از حد چرا شده، این اسبهای کوچک سرکش را در آستانه نابودی قرار دادند. آنها در طبیعت از بین رفتند و بیشتر در باغ وحشهای اروپایی زنده نگه داشته شدند. این اسبها در باغوحشها زاد و ولد کردند و کمکم حافظان محیط زیست آنها را به دشتهای مغولستان و شمال غربی چین بازگرداندند.
عکاس: Yantar / سایت shutterstock.com
سگ آبی اوراسیایی؛ حیوانی با فواید فراوان
«سگ آبی اوراسیایی» (Eurasian beaver) جوندهای با دندانهای جلویی بزرگ، خز ژولیده و دم بزرگ است. تعداد زیادی از این حیوانات در قرن شانزدهم به دلیل شکار، از بین رفتند که علت این موضوع خز ارزشمند و گوشت این حیوان بود. همچنین این حیوان مادهای ترشح میکند که از آن در عطرسازی، داروسازی و طعمدهی استفاده میشود. از سال ۲۰۰۹ میلادی پروژههای انتقال این حیوانات در طبیعت بریتانیا آغاز شد. این حیوانات با زاد و ولد تعداد خود را افزایش دادند.
عکاس: P Harstela / سایت shutterstock.com
راسوی پاسیاه؛ پیدایش پس از خبر انقراض
در سال ۱۹۷۹ میلادی اعلام شد که «راسوی پاسیاه» (Black-footed ferret) کاملا از بین رفته است؛ اما دو سال بعد بهصورت اتفاقی این حیوان در ایالات متحده آمریکا در «ایالت وایومینگ» (Wyoming) دیده شد و پس از آن نیز حافظان محیط زیست توانستند کلونی کوچکی از این حیوان را در ایالت وایومینگ پیدا کنند. پس از کشف کلونی، حافظان محیط زیست این حیوانات را برای پروژه تکثیر جمعآوری کردند. این حیوانات در طول این پروژه به طور موثری تکثیر شدند و در دهههای ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ میلادی تعداد زیادی از آنها به طبیعت انتقال یافتند.
عکاس: Kerry Hargrove / سایت shutterstock.com
کرکس کالیفرنیا؛ یکی از بزرگترین پرندههای دنیا
«کرکس کالیفرنیا» (California condor) یکی از بزرگترین و سنگینترین پرندگان جهان بهشمار میرود. در سال ۱۹۸۷ میلادی آخرین کرکسهای کالیفرنیا جمعآوری شدند تا تکثیر شوند. کرکسها موجوداتی با طول عمر طولانی هستند که زمان بالغ شدن و تولید مثل آنها زمان زیادی طول میکشد. رهاسازی این پرندگان از سال ۱۹۹۲ میلادی آغاز شد و در سال ۲۰۰۴ میلادی اولین جوجه این پرنده در طبیعت به دنیا آمد. اکنون کلونیهای این پرندگان در آمریکا در ایالت کالیفرنیا و آریزونا و شمال کشور مکزیک وجود دارند.
عکاس: Barbara Ash / سایت shutterstock.com
به نظر شما برای جلوگیری از انقراض حیوانات چه کارهایی میتوان انجام داد؟ خوشحال میشویم نظرهای خود را با ما و همراهان کجارو به اشتراک بگذارید.
منبع عکس کاور: سایت nathab.com؛ عکاس: نامشخص (چیتا)
